यवतमाळ जिल्ह्यातील आष्टी या गावाच्या मातीत अनेक सामर्थ्याच्या कथा आहेत, एक विलक्षण कहाणी सापडते. वर्षा नरेंद्र हाडके या स्त्रीचा प्रेरणादायी शेती प्रवास याच गावात सापडतो.

वर्षा ताईंचे आयुष्य खूप आशादायी आणि सुंदर चालले होते परंतु नियतीच्या मनात वेगळेच काही होते. त्यांच्या पतीचे अचानक निधन झाले आणि संपूर्ण कुटुंबाची जबाबदारी वर्षा ताईंवर आली. शेतीशिवाय दुसरे कोणतेच उत्पन्न नसल्यामुळे अनेक कठीण प्रसंगांचा सामना त्यांना करावा लागला.

कापूस आणि सोयाबीन ही एकमेव पिके होती आणि शेतीत सिंचन नसल्यामुळे अनेक प्रश्न त्यांच्यासमोर उभे होते. या सर्व प्रश्नांना फाटा देत, हार न मानता अथक परिश्रम चालूच ठेवले. शेतीसह स्वत:ला देखील बदलण्यचा विचार केला. शेतीत नाविन्यपूर्ण सिंचन तंत्र वापरण्यास सुरुवात केली त्याचा परिणाम म्हणजे शेतीतील उत्पन्न दुप्पट झाले. अपेक्षेपेक्षा जास्त उत्पन्न झाले.

एका बाजूला आनंद द्विगुणीत होत असताना एक दुसरे वादळ त्यांच्या आयुष्यात आले. स्तनाच्या कर्करोगाशी त्यांची वैयक्तिक लढाई सुरु झाली. गावात चर्चेला उधान आले. परंतु वर्षा ताई न डगमगता आपला प्रवास सुरु ठेवला.

वर्षा ताईंना डॉक्टर फक्त जगण्याची आशा दाखवत होते. डॉक्टरांनी प्रयत्न थांबवले होते. वर्षा ताईंनी जगण्याची धडपड चालूच ठेवली. नव्या दमाने, नव्या जोमाने, सर्व शक्तीनिशी त्या पुन्हा शेतात परतल्या. जमीन आणि भीतीवर त्यांनी पुन्हा विजय मिळविला.

वर्षा ताईंनी आधुनिक तंत्रज्ञान आणि स्व शक्तीच्या जोरावर एक शाश्वत शेती उभा केली. जिद्द आणि चिकाटीचा एक उत्तम उदाहरण म्हणजे वर्षा ताई हाडके !

आपल्या कहाणीने सर्वांच्या आयुष्यात आशा निर्माण करणाऱ्या वर्षा नरेंद्र हाडके यांना यशवंतराव चव्हाण सेंटरचा शेती-पाणी या प्रकारासाठी यावर्षीचा “ना.धो. महानोर पुरस्कार” देताना आम्हाला अतिशय आनंद होत आहे.